تعداد صفحات:28
نوع فایل:word
فهرست مطالب:
مقدمه
آماده سازی زمین
کشت با حداقل خاکورزی
زمان مناسب کاشت کلزا
تراکم بذر و فاصله ردیف های کاشت کلزا
کنترل علف‌های هرز
مبارزه با آفات و بیماری ها
فعالیت های به نژادی
تجربه های بدست آمده در کشورهای اروپایی
برداشت کلزا
توصیه‌های برداشت با کمباین
خشک کردن دانه کلزا
ذخیره کردن دانه کلزا
منابع مورد استفاده
مقدمه:
کلزا با نام علمی Brassica napus با کمتر از 2% اسید اروسیک در روغن و کمتر
از 30 میکرومول گلوکوزینولات در کنجاله نوع خاصی از کلزای روغنی میباشد که
به کانولا معروف است. این دو خصوصیت دانه، روغن کلزا را برای تغذیه انسان و
کنجاله را بعنوان منبع پروتئین بالا برای تغذیه دام مناسب کرده است.
کلزا در طی قرن سیزدهم در اروپا کشت میشد، اما احتمالاً کشت آن در آسیا به
هزاران سال قبل برمیگردد. این گیاه در آسیا همیشه برای تغذیه انسان و در
اروپا بعنوان منبعی برای روغن چراغ و روغن نرم کننده استفاده میشده است. در
طول جنگ جهانی دوم، کانادا هزاران هکتار از اراضی خود را برای رفع نیاز
نرم کننده‌های ناوگان دریایی به کشت این گیاه اختصاص داد، ولی با جایگزینی
موتور دیزل به جای موتور بخار این میزان کاهش یافت.
در سال 1957 رقم اسپان (Span) اولین واریته با اسید اروسیک کم و سه سال بعد
رقم تاور (Tower) با مقدار اندک اسید اروسیک و گلوکوزینولات بعنوان اولین
واریته‌های کانولا معرفی شدند. نام کانولا در سال 1978 توسط انجمن
روغن‌گیری غرب کانادا به ثبت رسیده و امروزه برای توصیف کلزایی که دارای
مقادیر اندک اسید اروسیک و گلوکوزینولات است، استفاده میشود. در سال 1985
در ایالات متحده مصرف کلزای روغنی حاوی کمتر از 2% اسیداروسیک بدون ضرر
تشخیص داده شد. یک سال بعد انجمن پزشکی قلب آمریکا، از مردم این کشور
قاطعانه درخواست کرد که مقدار اسیدهای چرب اشباع را در تغذیه روزانه خود
کاهش دهند. روغن کلزای حاوی 6 درصد اسید چرب اشباع است که پایین ترین
میزان در بین روغن‌های گیاهی تجارتی میباشد.
